- صخره موسی (صَ رَ تُ سا)
نام آن در قرآن عزیز آمده است و در بلد شروان قرب دربند است. (معجم البلدان ذیل همین کلمه). ودر ذیل کلمه شروان آرد: گویند به قرب آن صخرۀ موسی علیه السلام است که ماهی را در آنجا فراموش کرد، فی قوله تعالی: قال ارایت اذ اوینا الی الصخره فانی نسیت الحوت (قرآن 63/18). گویند صخره صخرۀ شروان است. در نزهه القلوب آرد که آن صخره صخرۀ شروان است و آن بحر جیلان است و آن قریه دیه باجروان... در صورالاقالیم آمده که صخرۀ موسی در انطاکیه بوده است و در کتب تفاسیر این حکایت را در مجمعالبحرین میگویند و این روایت سوم درست است. (نزهه القلوب ص 9 ج 3). در مسالک الممالک گوید صخرۀ موسی علیه السلام و چشمۀ حیوان در شماخی قصبۀ شروان بوده است. (نزهه القلوب ج 3 ص 92). و صخره موسی علیه السلام بقولی در انطاکیه بوده است. (نزهه القلوب ج 3 ص 269). جایگاهی در ساحل بحرالشام